Στιγμιότυπο από την εκδήλωση που διοργάνωσε η ΠΚ ΙΔ-ΙΕ με την ευκαιρία της Μέρας της γυναίκας. Στη φωτογραφία η κ Δράκου απευθύνει χαιρετισμό. Διακρίνουμε την Αλεξάνδρα Μάτση, την Ανθούλα Φιλίππου, τη Βάσω Πέτσα και τη Μαίρη Πύργου,μερικά από τα πρώτα μέλη του ΔΣ της ΠΚ ΙΔ-ΙΕ

Με την ευκαιρία της Μέρας της γυναίκας η ΠΚ ΙΔ-ΙΕ διοργάνωσε γεύμα με θέμα «Δικαιώματα γυναικών: Το τότε και το σήμερα» στο οποίο προσκλήθηκε η Υπουργός Δικαιοσύνης και δημόσιας τάξης και μέλη της οργάνωσης, που συμμετείχαν στο Διοικητικό Συμβούλιο της κίνησης, το 1982-88, όταν Αντιπρόεδρος ήταν η κ Δράκου, Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και Πρόεδρος η κ Μαίρη Πύργου.

Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε ένα πολύ θερμό κλίμα, τα μέλη του παλαιού ΔΣ θυμήθηκαν τους αγώνες για την ισότητα σε μια εποχή δύσκολη για αυτά τα θέματα, αντάλλαξαν πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί με τα νέα μέλη του Δ. Συμβουλίου, καθώς και μέτρα που πρέπει να ληφθούν για περαιτέρω δράσεις.

Η Πρόεδρος της ΠΚ ΙΔ ΙΕ Κούλα Κουμίδου, προσφέρει τιμητική πλακέτα στην Κ Δράκου

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης η ΠΚ ΙΔ-ΙΕ απένειμε στην κ Δράκου τον τίτλο του εξέχοντος μέλους. Στην ομιλία της η κ Δράκου ευχαρίστησε την Οργάνωση για την τιμή που της έκαμε και είπε:
¨είναι τιμή και χαρά που μου επιτρέψετε να τη μοιραστώ μαζί με τα μέλη των τότε Διοικητικών Συμβουλίων της Κίνησης που μαζί αφιερώσαμε χρόνο και δώσαμε αγώνες για να εκπληρώσουμε τους στόχους και τους ιδρυτικούς σκοπούς μας.
Τη Μαίρη Πύργου, Ανθούλλα Φιλίππου, Βάσω Πέτσα, την Αλεξάνδρα Μάτση, τη Σοφία Γιωργάλλα, την αείμνηστη Ανθή Χριστοφίδου, τον Αλέκο Μοδινό, τον Ανδρέα Λαδά, τον Γιώργο Γιωργή.

Η εκδήλωση αυτή με παίρνει πίσω στο χρόνο. Αναλογίζομαι με συγκίνηση που βρισκόμαστε τότε, πόσα πετύχαμε και πόσα πολλά ακόμη απομένουν να κάνουμε. Για να πετύχουμε την πλήρη ισότητα.

Από τότε που ξεκινήσαμε, περάσαμε μέσα από μια διαδρομή κατά την οποία χρειάστηκε να καταβάλουμε τεράστια προσπάθεια για να φθάσουμε στο σήμερα.

Αναλογίζομαι πέρα από τη συλλογική προσπάθεια που καταβάλαμε μαζί ως Κίνηση ,την προσπάθεια που καταβάλαμε μέσα από την ίδια την προσωπική μας ζωή. Να μεταφράσουμε η καθεμία από εμάς σε πράξη τα πιστεύω μας, σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, και έμπρακτα να αποδείξουμε ότι δεν υστερούμε σε τίποτα, φτάνει να το πιστέψουμε και με αυτοπεποίθηση να προχωρούμε.

Επιστέγασμα αυτής της προσπάθειας, η τιμητική θέση που κατέχω σήμερα ως Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης.
Θέση που την οφείλω και στις προσπάθειες των γυναικείων οργανώσεων που δεν σταμάτησαν να καταθέτουν αίτημα για εκπροσώπηση γυναικών στις ανώτερες πολιτικές βαθμίδες, στις θέσεις λήψης αποφάσεων και που η κυβέρνηση Αναστασιάδη το μετουσίωσε σε πράξη στο μεγαλύτερο βαθμό από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση.

Δεν σταματούμε όμως. Επιμένουμε. Ισότιμη αντιπροσώπευση σε όλες τις βαθμίδες. Πλήρης ισότητα.

Γι’ αυτό σήμερα στέκομαι εδώ με αυξημένο το αίσθημα ευθύνης που έχω απέναντι σε σας, ως ΥΔΔΤ, και όλων των γυναικών της Κύπρου.

Η δική μου ιστορία στην Κίνηση ξεκίνησε όταν νεαρή απόφοιτος της νομικής, επέστρεψα στην Κύπρο για να ξεκινήσω ένα νέο σταθμό στη ζωή μου.

Πρόσεξα ένα πρωί στην εφημερίδα μια αγγελία που ανέφερε πως η κ. Μαίρη Πύργου καλούσε γυναίκες και άνδρες που ενδιαφέρονταν να ασχοληθούν με μια νέα οργάνωση, που θα είχε ως σκοπό της την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά κυρίως των δικαιωμάτων της γυναίκας, να παρευρεθούν σε μια συνάντηση στους χώρους της πρώην Ξενοδοχειακής σχολής.

Η Μαίρη Πύργου αναφέρει τους λόγους που την ώθησαν να ιδρύσει την Παγκύπρια Κίνηση Ίσα Δικαιώματα-Ίσες Ευθύνες με την ευκαιρία της ίδρυσης της και κ Στέλλα Σουλιώτη υποστηρίζει την ίδρυση μια τέτοιας οργάνωσης

Εκεί ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με την Παγκύπρια Κίνηση Ίσα Δικαιώματα-Ίσες Ευθύνες. Ξεκίνησα τότε μια στενή συνεργασία με την πρόεδρο της Κίνησης, αρχικά από τη θέση του μέλους της οργάνωσης και στη συνέχεια ως Αντιπρόεδρος.

Αυτό που πάντα διέκρινε την Κίνηση ήταν η ομαδικότητα και η ομοψυχία με την οποία εργαζόμασταν. Το κυριότερο ότι το Συμβούλιο αποτελούσαν άνδρες και γυναίκες μαζί. Αφού βασική μας θέση ήταν πως, η ισότητα δεν είναι θέμα γυναίκειο, είναι θέμα που μας αφορά όλους, άνδρες & γυναίκες.

Οι στόχοι όταν ξεκινήσαμε πολυάριθμοι. Αφού δεν υπήρχαν ακόμη, αυτά που σήμερα θεωρούνται αυτονόητα. Ο ρόλος της γυναίκας ήταν λίγο πολύ κοινωνικά καθορισμένος. Ο κανόνας: Γυναίκα μάνα, σύζυγος, οικοκυρά. Εξαρτώμενη οικονομικά πλήρως από τον πατέρα ή τον σύζυγο.

Πιστεύαμε ότι αυτό που θα άνοιγε πραγματικά το δρόμο στα θέματα ισότητας, ήταν η οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών.
Δουλέψαμε προς αυτή την κατεύθυνση. Επικεντρωθήκαμε στα θέματα εργασίας. Για ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας. Για άδεια μητρότητας ή πατρότητας με πληρωμή, για ευκαιρίες εργασίας σε όλα τα επαγγέλματα, ώστε να μην υπάρχει ο διαχωρισμός σε γυναικεία και ανδρικά επαγγέλματα, ακόμη και για ευκαιρίες ανέλιξης. Ότι η ευθύνη για τα παιδιά ανήκει και στους δυο γονείς.

Απαιτήσαμε τη δημιουργία παιδοκομικών σταθμών, γηροκομείων και άλλων υπηρεσιών όπου θα μπορούσαμε να αφήσουμε μέρος των ευθυνών μας. Θυμούμαι τότε ότι αυτός ήταν και ένας από τους λόγους για τους οποίους διαφωνήσαμε στις προτάσεις για συμμετοχή των γυναικών στον στρατό αν δεν λύνονταν πρώτα τα πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζαμε.

Έχοντας όλες αυτές τις υποχρεώσεις για τη φροντίδα των παιδιών αλλά και των ηλικιωμένων της οικογένειας, την καλλιέργεια των χωραφιών, την οργάνωση και την καθαριότητα του σπιτιού, δεν ήταν εφικτό να συμμετέχουμε ενεργά και στην Εθνική Φρουρά. Ισα δικαιώματα και τότε , ναι, αλλά και ίσες ευθύνες.

Παράλληλα θυμούμαι ότι ταχθήκαμε ενάντια στις γυναίκες ταχυδρόμους που αρνούνταν να αναλάβουν καθήκοντα διανομής γραμμάτων που απαιτούσαν τη χρήση μοτοποδηλάτου.

Από τότε μέχρι σήμερα αλματώδης η αλλαγή. Η άδεια μητρότητας ήταν μέχρι το 2021 στους 4 μήνες και επιδοτείται με το 72% του μισθού. Πλέον με νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας έχει αυξηθεί από 4 σε 5 μήνες για όλες τις μητέρες που αποκτούν δεύτερο παιδί και από 4 σε 6 μήνες για όλες τις μητέρες που αποκτούν τρίτο παιδί. Η άδεια πατρότητας είναι σήμερα στις 2 εβδομάδες και λαμβάνει το αντίστοιχο επίδομα του 72%.

Στα θέματα ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας παρά το γεγονός ότι δεν φθάσαμε στον τελικό στόχο η εικόνα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι κατά πολύ βελτιωμένη από αυτήν που υπήρχε όταν ιδρύθηκε η Κίνηση αφού το χάσμα πληρωμών έχει περιοριστεί στο 10,1%.

Ταυτόχρονα, βασική μας επιδίωξη ήταν και η ανάδειξη του ζητήματος για συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Την περίοδο ίδρυσης της Κίνησης, οι αριθμοί των γυναικών που συμμετείχαν στην πολιτική δεν ήταν απλά απογοητευτικοί αλλά και ανύπαρκτοι. Τότε ανάμεσα στους 16 υπουργούς και τους 56 βουλευτές της Δημοκρατίας δεν υπήρχε ούτε μια γυναίκα.

Σήμερα, έχουμε 5 γυναίκες μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, 6 γυναίκες επιτρόπους, 8 γυναίκες μέλη του Κοινοβουλίου και μάλιστα για πρώτη φορά, μια εξ αυτών στη θέση της Προέδρου της Βουλής. Και να μην ξεχνάμε πως κατέχουμε ακόμη μια πρωτιά, αυτή τη φορά στην ιστορία του Δικαστικού Συστήματος, με την πρώτη γυναίκα πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Και προχωρούμε, δεν θα σταματήσουμε εδώ.

Ακόμη ένας πολύ σημαντικός και επιτακτικός στόχος που είχαμε θέσει ήταν η αντιμετώπιση κάθε μορφής βίας στην οικογένεια.
Μπορεί μέχρι σήμερα να έχει γίνει σημαντική πρόοδος στα θέματα καταπολέμησης της έμφυλης βίας, όμως όταν ξεκινούσαμε αυτό τον αγώνα τα δεδομένα ήταν πολύ διαφορετικά.

Στην αστυνομία δεν υπήρχαν τότε τα ειδικά κλιμάκια που έχουμε δημιουργήσει σήμερα για διαχείριση των περιστατικών αυτών. Οι γυναίκες που συχνά έπεφταν θύματα σωματικής κακοποίησης δεν έβρισκαν ασφαλείς διόδους επικοινωνίας για να μπορέσουν να καταγγείλουν τους θύτες, που στις πλείστες των περιπτώσεων ήταν οι ίδιοι τους οι άντρες.

Μετά από προσπάθειες αρκετών χρόνων, το 1988, η Κίνηση ίδρυσε τα Κέντρα Άμεσης Βοήθειας Θυμάτων Βίας στην Οικογένεια, στη βάση των οποίων ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια, ο οποίος χρηματοδοτείται από το κράτος.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα περιστατικό πριν την ίδρυση των κέντρων όπου μια νεαρή γυναίκα είχε ξυλοκοπηθεί από τον άντρα της και μαζί με τη Μαίρη, την Ανθούλλα και τη Βάσω την είχαμε μεταφέρει στο σπίτι μου αργά το βράδυ. Εκεί κάναμε έκτακτη συνεδρία και προτείναμε στη γυναίκα να παραμείνει στο σπίτι μου προκειμένου να εξευρεθεί μια λύση.

Η απόσταση όμως από τα παιδιά της την είχε αναγκάσει μετά από ένα βράδυ διαμονής να επιστρέψει στο σπίτι της.

Βλέποντας λοιπόν αρκετά παρόμοια περιστατικά ήμασταν πεπεισμένες για την άμεση ανάγκη δημιουργίας μιας ολοκληρωμένης δομής στήριξης.

Σήμερα το πλέγμα προστασίας των θυμάτων έχει ενδυναμωθεί με ειδικά κλιμάκια εντός της Αστυνομίας, με εκπαίδευση για καλύτερη διαχείριση του φαινομένου, με τη δημιουργία του πολυθεματικού Σπιτιού της Γυναίκας, το οποίο στηρίζει οικονομικά η Κυβέρνηση με 700,000 ευρώ το 2021 και με πολλές άλλες δράσεις που πηγάζουν μέσα από την υιοθέτηση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.

Δεν σταματούμε όμως πάλι εδώ.

Πρόσφατα προωθήσαμε την αναθεώρηση των πρωτοκόλλων που εφαρμόζει η Αστυνομία Κύπρου στις περιπτώσεις αντιμετώπισης θυμάτων βιασμού/σεξουαλικής κακοποίησης, για να δίνουμε στα θύματα άμεση στήριξη.

Πρόσθετα ξεκινήσαμε τελευταία στη βουλή τη συζήτηση για τον εκσυγχρονισμό του Οικογενειακού Δικαίου ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση των γονέων σε περιπτώσεις λύσης του γάμου και να ρυθμίζεται η σχέση γονέων και τέκνων.
Θέμα που επίσης απασχολούσε την Κίνηση τότε και σήμερα μέσα από πολιτικές και νομοθεσίες κινούμαστε προς την επίλυσή του.

Από τότε μέχρι σήμερα πολλά επιτεύχθηκαν. Αναφέρθηκα μόνο σε μερικά από τα πολλά που έγιναν. Η συνεχής συμβολή της Κίνησης σε αυτή την πορεία ήταν ουσιαστική. Συγχαίρω όλα τα συμβούλια της Κίνησης για την προσπάθεια που συνεχίζουν να καταβάλλουν μέχρι σήμερα.

Φίλη Κούλα δεν σταματούμε. Ναι, νιώθουμε ικανοποίηση για αυτά που επιτεύχθηκαν ωστόσο έχουμε δρόμο να διανύσουμε για να αλλάξουμε τις νοοτροπίες που στέκονται εμπόδια στην πλήρη ισότητα. Κάτι που απαιτεί χρόνο, επιμονή και συνεχή προσπάθεια.

Από τη θέση της Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης έχω θέσει πολύ ψηλά στις προτεραιότητές μου τα θέματα ισότητας. Το οφείλω σε σας τις γυναίκες της Κύπρου.

Για να επιτευχθεί όμως η ουσιαστική ισότητα μεταξύ των φύλων απαιτείται μια θεμελιώδης αλλαγή κουλτούρας. Σε αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε την κοινωνία ως ενεργό σύμμαχο της πολιτείας για να μπορέσουμε συλλογικά, κράτος και πολίτες, να δημιουργήσουμε μια ίση και δίκαιη κοινωνία.

Χρειαζόμαστε εσάς.

Για αυτό και μέσω της Μονάδας Ισότητας του Υπουργείου μου και του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας υπάρχουν ειδικά Σχέδια Χορηγιών που στόχο έχουν την ενθάρρυνση ομάδων της κοινωνίας, όπως η Παγκύπρια Κίνηση, να πραγματοποιήσουν δράσεις και καμπάνιες για την ισότητα.

Η ενεργός εμπλοκή των γυναικείων οργανώσεων στην προσπάθεια μας για περαιτέρω ευαισθητοποίηση των πολιτών και για την προαγωγή και εμπέδωση των θεμάτων ισότητας, είναι ουσιαστικής σημασίας. Μόνο έτσι θα επιτευχθεί σταδιακά μια νοοτροπία ισότιμη μεταχείρισης των φύλων σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.

Έχουν πράγματι γίνει νομοθετικές αλλαγές και η μεγάλη πρόκληση ενώπιον μας είναι η αποτελεσματική υλοποίησή τους. Δηλαδή, η πλήρης εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα, που καταρτίστηκε από την κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Ο Συντονιστικός Φορέας για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης ξεκινά τη λειτουργία του τέλος Μαρτίου. Προωθείται, η αναθεώρηση των πρωτοκόλλων που εφαρμόζει η Αστυνομία Κύπρου στις περιπτώσεις αντιμετώπισης θυμάτων βιασμού/σεξουαλικής κακοποίησης.

Ωστόσο δεν σταματούμε εδώ. Παρακολουθούμε, και όπου χρειάζονται διορθωτικά μέτρα είμαστε έτοιμοι να επέμβουμε με νέες πολιτικές και προσεγγίσεις».